Η γνώση του αθλητή είναι παράγοντας ζωτικής σημασίας, γιατί επιτρέπει στον προπονητή να δει ένα πρόβλημα πριν χάσει τον έλεγχο. Οι σύντομες προπονήσεις πριν τον αγώνα και η επαρκής ξεκούραση μετά, είναι ζωτικής σημασίας για τον περιορισμό τον περιστατικών υπερπροπόνησης. Οι προπονήσεις πρέπει να έχουν ποικιλία ώστε ο πυγμάχος να μην εφησυχάζει και χάνει την φρεσκάδα του.
Η υπερβολική προπόνηση στην πυγμαχία μπορεί να αποφευχθεί. Η πρόληψη είναι το κλειδί και η επίγνωση του αν ένα πρόβλημα ξεκινά. Με τον σχεδιασμό και την προσπάθεια μπορεί να δημιουργηθεί μια δομημένη, διασκεδαστική και ευεργετική πυγμαχική προπόνηση.
Παρακάτω είναι οι ενδείξεις που παρουσιάζει ένας αθλητής με σύνδρομο υπερπροπόνησης, οι συνέπειες που αποφέρει αλλά και τρόποι για να αναρρώσει ο πυγμάχος σωματικά και ψυχολογικά.
Ψυχολογικές ενδείξεις υπερπροπόνησης
- Ευερέθιστη συμπεριφορά και συναισθηματική αστάθεια
- Διατάραξη του ύπνου, ανησυχία και υπερδιέγερση
- Απώλεια συντονισμού
- Αυξημένη αίσθηση δίψας και απώλεια όρεξης
- Πονοκέφαλοι, ναυτίες, αυξημένοι μυϊκοί πόνοι, κράμπες
- Απώλεια ανταγωνιστικής διάθεσης
Οι ψυχολογικές συνέπειες της υπερπροπόνησης
- Αισθήματα απελπισίας και μειωμένη αυτοεκτίμηση
- Ευαισθησία στο περιβάλλον και συναισθηματικό στρες
- Φόβος για τον πυγμαχικό αγώνα και διστακτικότητα ως προς τη διαχείριση των προκλήσεων
Σωματική και ψυχολογική Ανάρρωση
- Ύπνος
- Ενεργή ξεκούραση (ελαφριά προπόνηση σε διαφορετικά αθλήματα))
- Ξεκούραση
- Αθλητικό Μασάζ, βελονισμός
- Υδροθεραπείες (Σάουνα, πισίνα, σπα κλπ)
- Παγοθεραπεία
- Υγρά και ηλεκτρολύτες
- Τεχνικές χαλάρωσης (Διαλογισμός, ασκήσεις αναπνοών, γιόγκα)
- Απολογιστική συζήτηση με τον προπονητή
ΠΗΓΗ:AIBA
