Ο Αλέξης Νικολακόπουλος στο Throwdown ΜΜΑ 2

Πέμπτη, 31 Ιανουάριος 2013 18:00 Χρήστος Μπάρδας Συνεντεύξεις

 

Αλέξη καλησπέρα, από ότι ξέρουμε θα είσαι ένας από τους μαχητές στο Throwdown 2. Στις 16 Φεβρουαρίου ξαναμπαίνεις στο κλουβί 6 μήνες μετά την τελευταία μάχη. Σε τί κατάσταση είσαι σήμερα και πως πηγαίνει η προετοιμασία; Είχες καθόλου προβλήματα με τραυματισμούς όλο αυτό το διάστημα;

Chris καλησπέρα. Η προετοιμασία για τον αγώνα πάει καλά, αν και ξεκίνησα πολύ πιο πίσω από εκεί που θα έπρεπε. Βλέπεις ήμουν τραυματισμένος στον ώμο, και για 2 μήνες δεν είχα κάνει ούτε προπόνηση ούτε την παραμικρή άσκηση, και αυτό με έριξε, κυρίως στην φυσική κατάσταση. Ξαναμπήκα σε ρυθμούς προπόνησης μέσα στις γιορτές και πρέπει να παραδεχτώ ότι στην αρχή απογοητευόμουν από τον εαυτό μου σε βαθμό που αμφέβαλα για τον αν θα προλάβαινα να προετοιμαστώ μέχρι τις 16 Φεβρουαρίου. Ευτυχώς έχω καλούς δασκάλους, και με ανέβασαν πάλι γρήγορα και προσεχτικά ώστε να μην ξανατραυματιστώ, και το χρυσό μετάλλιο στο Πανελλήνιο τουρνουά Grappling της FILA μου έδωσε την αυτοπεποίθηση που χρειαζόμουν. Ήταν το σημάδι για μένα ότι είμαι και πάλι μάχιμος, ότι είμαι “και πάλι στο παιχνίδι”.

Ας μιλήσουμε λίγο για τους δύο αγώνες σου μέσα στο 2012. Στο GFC 3 η μάχη σου με τον Amir, μία από τις καλύτερες τις βραδιάς, τελείωσε με άκομψο τρόπο και μία αμφισβητούμενη από την πλευρά σας απόφαση. Είναι στο μυαλό σου μία ρεβάνς με τον Amir; Υπάρχει περίπτωση να τη δούμε ποτέ;

Ήταν όντως άκομψο το τελείωμα του αγώνα. Δεν θυμάμαι να έχω ξανά-αισθανθεί πιο αδικημένος από τότε και το γεγονός ότι ο αγώνας για μένα πήγαινε καλά μέχρι να με διακόψει ο διαιτητής το κάνει χειρότερο.

Καταρχάς να ξεκαθαρίσω ότι δεν είχε να κάνει με κάποιο λάθος του Amir και ποτέ δεν κατηγόρησα τον ίδιο για ό,τι έγινε. Ήταν καθαρά λάθος απόφαση του διαιτητή. Και εδώ θα ήθελα να απαντήσω και σε αυτούς που είδαν tap και σε αυτούς που είπαν ότι ο διαιτητής με την εμπειρία του με “έσωσε” απο το heel-hook.

Δεν έκανα tap σε κανένα σημείο, προσπαθούσα να πιάσω το πόδι του Amir εν κινήσει για να κάνω την επόμενή μου κίνηση. Αν έκανα tap, που θα έκανα από τον πόνο, δεν θα το έκανα με το δεξί μου χέρι στα αριστερά και μάλιστα κάπου κρυμμένο, εκεί που δεν θα το έβλεπε κανείς για να σταματήσουν το κλείδωμα στο πόδι μου. Όσο για αυτούς που υποστηρίζουν ότι ναι μεν δεν έκανα tap αλλά “θα έκανα” ή με “γλύτωσε” ο διαιτητής, πρέπει να τονίσω ότι από πριν σταματήσει ο αγώνας δεν υπήρχε ούτε heel-hook ούτε κανένα κλείδωμα στο πόδι μου, και δεν ήμουν σε κίνδυνο.

Ο Amir ξεκίνησε για το heel-hook πριν πέσει, αλλά του έφυγε το πόδι αρκετά γρήγορα. Την στιγμή που σταμάτησε ο αγώνας το πόδι μου βρισκόταν στο στήθος του Amir και δεν κινδύνευε.

Και να επανέλθω στο θέμα μας: ρεβάνς με τον Amir, και ναι και όχι. Ναι γιατί θα αισθανθώ δικαιωμένος επειδή ελπίζω πως θα υπάρξει ξεκάθαρο αποτέλεσμα όποιο και αν είναι αυτό, και δεν θα διαβάζω σχόλια σαν αυτά στα οποία απαντώ παραπάνω. Έμεινα τότε με την αίσθηση ότι για κάποιον άγνωστο λόγο, που δεν είχε να κάνει με ό,τι γινόταν μέσα στο κλουβί, ο αγώνας διακόπηκε και ποτέ δεν μάθαμε το αποτέλεσμα. Μία ρεβάνς θα την έβλεπα σαν την συνέχεια εκείνου του αγώνα.

Από την άλλη το να επαναλαμβάνουμε αγώνες, θα είναι σαν να μας έχουν τελειώσει οι αθλητές ΜΜΑ στην Ελλάδα και βάζουμε τους ίδιους και τους ίδιους να παίζουν μεταξύ τους, μόνο και μόνο γιατί δεν υπάρχουν άλλοι. Δε θα ήθελα να το δω αυτό ακόμα και αν είμαι σε αυτούς που παίζουν, γιατί αυτό θα σημάνει και το τέλος του ΜΜΑ στη χώρα μας.
Οπότε, ίσως σε κάποιο καιρό από τώρα, όταν θα είμαστε και οι δύο μας πιο έμπειροι, να είναι η καλύτερη στιγμή για ένα rematch.

Η επόμενη εμφάνισή σου ήταν στο Cage Blizzard το καλοκαίρι σε μία μάχη με ιδιαίτερη δράση στο έδαφος. Πως κρίνεις την εμφάνισή σου σήμερα, 6 μήνες μετά και τι πήρες από αυτή τη νίκη;

Κάθε νίκη είναι ικανοποιητική. Στον συγκεκριμένο αγώνα όμως δεν ήμουν συγκεντρωμένος και δεν μπόρεσα να παίξω όπως θα έπρεπε, σύμφωνα με την προπόνηση που είχα κάνει και αυτό με δυσαρέστησε πολύ τότε. Είχα τον έλεγχο στον αγώνα και θα μπορούσα να ανεβάσω κι άλλο τον ρυθμό της μάχης, παρόλα αυτά, απλώς δεν το έκανα. Ήταν λες και κοιμόμουν σε όλο τον αγώνα, περιμένοντας να δω τι θα γίνει τα επόμενα δευτερόλεπτα. Δεν έκανα λάθος κινήσεις, έκανα τις σωστές κινήσεις καθυστερημένα, σαν να αδρανούσα μετά από κάθε μία. Είναι ένας ρυθμός μάχης, το οποίο ακόμα βελτιώνω στον εαυτό μου. Δεν μπορώ να έχω παράπονο, στην τελική μία νίκη είναι μία νίκη και ταυτόχρονα είχα την ευκαιρία να δω τα κενά μου.

Ξέρουμε ότι ενώ το BJJ είναι η βάση σου προπονείσαι σε όλα τα επίπεδα των ΜΜΑ. Τι να περιμένουμε από εσένα στο throwdown; Υπάρχει κάτι καινούριο που θες να δείξεις στον κόσμο;

Θα έλεγα ότι είμαι πολύ τυχερός γιατί έχω τρεις πολύ καλούς δασκάλους, εξειδικευμένους και έμπειρους στο είδος τους, που νοιάζονται πραγματικά για μένα. Αυτό με βοηθάει να προχωράω με σωστές βάσεις, χωρίς να αφήνω κενά που θα εμφανιστούν αργότερα στην καριέρα μου. Κάθε μέρα γίνομαι καλύτερος στο σύνολο, για αυτό δεν μπορώ να πω ότι “τώρα έμαθα αυτό ή εκείνο και θα το κάνω στον αγώνα”. Διδάσκομαι το κάθε τι στην ώρα του και κάθε τι καινούριο, είναι απλώς μία προέκταση ή μία εναλλακτική των προηγούμενων. Θα πω απλώς ότι στο video μετά τον αγώνα θα φανούν οι διαφορές από τους προηγούμενούς μου αγώνες.

Μιας και είπαμε για BJJ, εδώ και κάποιο χρονικό διάστημα έχεις το δικό σου τμήμα στο Fight Academy και από τί μαθαίνουμε έχετε και διακρίσεις. Πως πηγαίνει η προπονητική σου καριέρα;

Πάμε πολύ καλά!! Ακολουθώ την μέθοδο του δασκάλου μου στο BJJ David Δημόπουλο και λειτουργεί για όλους πολύ καλά, αγωνιστές και μη. Είμαστε ακόμα ένα καινούριο τμήμα και οι λίγο παλιότεροι μαθητές μου ήδη αγωνίζονται και διακρίνονται. Είμαι πολύ περήφανος για αυτούς γιατί πραγματικά προσπαθούν σε κάθε προπόνηση και αγωνίζονται με πάθος.

Σαν δάσκαλος δε θα μπορούσα να ζητήσω περισσότερα. Με κάθε επιτυχία τους, χαίρομαι πολύ και για αυτούς αλλά και για μένα, είναι το σημάδι ότι “πέρασα το τεστ”, ότι έκανα κάτι καλό την περασμένη περίοδο. Με τον καιρό θα εμφανίζονται σε αγώνες όλο και περισσότερα άτομα από την σχολή μας, και ελπίζω οι διακρίσεις να συνεχιστούν και να πληθύνουν. Θα επεκταθούμε και σε αγώνες ΜΜΑ, αφού πρώτα έχουμε εμπειρίες και από την πυγμαχία και το Kick-box.

Άλλωστε ο Βασίλης Οικονόμου (δάσκαλος πυγμαχίας και ιδιοκτήτης της σχολής) κάνει πολύ καλή δουλειά, καθώς έχει μία δυνατή ομάδα πυγμαχίας, οπότε σε συνδυασμό με το BJJ, το ΜΜΑ νομίζω είναι αναπόφευκτα μέσα στο πρόγραμμα.

Πως σε έχει ωφελήσει η εμπειρία του να προπονείς μαχητές, εσένα τον ίδιο ως μαχητή; Τί έχεις κερδίσει από τους μαθητές σου;

Πολλά, τα οποία τα καταλαβαίνεις μόνο όταν διδάσκεις. Στην προσπάθειά μου να απλουστεύσω τις κινήσεις για να είναι κατανοητές για όλους, τις έχω μάθει εγώ ο ίδιος καλύτερα. Είναι λες και κάνω μαζί τους την θεωρία που μέχρι τώρα δεν έκανα ποτέ.

Επίσης, έχω αντιληφθεί καλύτερα την διαφορά του διαφορετικού “στυλ” μάχης. Βλέπω πώς αυτό που έχουν μάθει από εμένα όλοι μαζί, ο καθένας το κάνει με τον δικό του τρόπο, δίνοντάς του τον δικό του χαρακτήρα. Σε ένα σημείο με έκανε να αναρωτηθώ ποιο είναι το δικό μου “στυλ”, και ποια καλά μπορώ να τονίσω σε αυτό και ποια κακά να αλλάξω.

Τι να περιμένουμε από εσένα μέσα στο 2013; Ποιοι είναι οι στόχοι σου;

Ελπίζω αγώνες, αγώνες και αγώνες. Δεν μου αρέσει να κάνω μεγάλα σχέδια, γιατί ποτέ τα πράγματα δεν πάνε όπως θέλουμε. Όσο αγωνιζόμαστε εγώ και οι μαθητές μου είμαι ευχαριστημένος. Αν μας δοθεί η ευκαιρία για κάτι μεγαλύτερο, θα την αρπάξουμε και θα κάνουμε τα πάντα για να τα καταφέρουμε.

Σε ευχαριστώ Chris για την ευκαιρία που μου έδωσες. Ευχαριστώ επίσης τους δασκάλους μου David Δημόπουλο, Βασίλη Οικονόμου και Τόνυ Χριστοδούλου για την προσπάθειά τους και κυρίως την υπομονή τους και ελπίζω όλα να πάνε καλά στον επερχόμενο αγώνα. Να ευχαριστήσω επίσης το www.fightersdome.gr που φροντίζει για οτιδήποτε αφορά τον εξοπλισμό μου στην προπόνηση και τον αγώνα και δεν χρειάζεται να απασχολώ τον εαυτό μου σε αυτό το θέμα.

 

Αναδημοσίευση από:http://mmafight.gr/greek-mma/2011-05-14-12-24-21/1018—–throwdown–2-.html